بی شک قرآن مهمترین منبع فیض الهی برای سبک زندگی اسلامی به شمار می آید این هدیۀ الهی که نماد بارز هویت بخشی در ماه مبارک رمضان برای بندگان می باشد باید به عنوان منشور جامع سبک زندگی در جامعۀ اسلامی مورد توجه قرار گیرد.

به گزارش زندگی بهتر: در عصر و زمانه ای به سر می بریم که شاخصه های زندگی مدرن جوامع غربی ساحت زندگی در جوامع اسلامی و دیگر جوامع بشری را به شدت مورد تهدید قرار داده است، آموزه هایی که از طریق بازوی رسانه ای غرب و در  قالب انتشار پرشتاب اینترنت و به تبع آن شبکه های اجتماعی در میان جوامع بشری، حیطه های مختلف فضای اجتماعی به ویژه  نهاد مقدس خانواده را با چالش های فراوان مواجه ساخته است.

بدیهی است برای مقابله با سیطرۀرسانه ای  شبکه هایی از قبیل تلگرام و اینستاگرام..  که حریم خصوصی بنیان خانواده و فضای عمومی جامعه اسلامی را با تبعات و پیامدهای مختلفی مواجه ساخته است باید از ظرفیت های مختلف دینی و ملی و نیز آداب و سنن و تمدن ایرانی اسلامی بهره جست که در این میان آموزه های ماه مبارک رمضان  می تواند تبعات منفی کارکردهای جامعه مدرن  را در جامعه اسلامی خنثی سازد  و به نوبۀ خود به عنوان الگو ی کامل در تقویت سبک زندگی اسلامی مورد نظر قرار گیرد. لذا برای مقاله با سبک زندگی غربی باید از همۀ فرصت ها بالأخص آموزه های ماه مبارک رمضان در راستای ارتقاء سبک زندگی اسلامی استفاده بهینه نمود.


قرآن محوری؛ بستر ساز تحقق سبک زندگی اسلامی

بی شک قرآن مهمترین منبع فیض الهی برای سبک زندگی اسلامی به شمار می آید این هدیۀ الهی که نماد بارز هویت بخشی در  ماه مبارک رمضان برای بندگان می باشد باید به عنوان منشور جامع سبک زندگی در جامعۀ اسلامی مورد توجه قرار گیرد.

در  تبیین این مسأله و در بیان عظمت و فضیلت  ماه مبارک رمضان  باید به نزول قرآن کریم در این ماه اشاره نمود،در کلام وحی می خوانیم:« شَهْرُ رَمَضانَ الَّذی أُنْزِلَ فیهِ الْقُرْآنُ هُدىً لِلنَّاسِ وَ بَیِّناتٍ مِنَ الْهُدى‏ وَ الْفُرْقان‏  «ماه رمضان [همان ماه‏] است که در آن، قرآن فرو فرستاده شده است، [کتابى ] که مردم را راهبر، و [متضمّن‏] دلایل آشکار هدایت، و [میزان‏] تشخیص حق از باطل است».

بدیهی است تنها با تأمل در این آیۀ شریفه می توان مدعی گردید قرآن کریم تنها کتاب زندگی است که باید در همه ابعاد زندگی مورد استفاده قرار گیرد ، لذا از مهمترین تأثیرات ماه مبارک رمضان بر فضای سبک زندگی جامعه ، ارتقای بازگشت فطرت پاک بشری به آموزه های قرآن و فرامین صادر شده در این کتاب آسمانی است، که لزوم نقش آفرینی هنر و  هنرمندان به عنوان بازوی اجرایی تحقق سبک زندگی اسلامی درعرصۀ رسانه در عصر کنونی  با استفاده از ابزار هنر در پیوند مردم و  معارف قرآنی امری انکار ناپذیر است .

در عرصۀ میدانی نیز محوریت قرآن و تلاوت  و تدبر در کلام وحی در اثر بخشی روز افزون آموزه های سبک زندگی اسلامی  در زندگی روزمرۀ مردم به ویژه در ماه مبارک رمضان و در بهار قرآن مثال زدنی است که نمود آن در اقصی نقاط کشور و در شب های نورانی ماه مبارک رمضان کاملا هویدا است.

 به نظر می رسد نگاه حداقلی در زمینه قرائت و تلاوت و حفظ قرآن در بسط و گسترش  آموزه های دینی در  فضای  جامعه تاثیرگذار خواهد بود اما یقیناً برای تأثیر عمیق در سبک زندگی اسلامی به هیچ عنوان کافی نخواهد بود.

متأسفانه در وضعیت کنونی که جامعه با تهاجم فرهنگی غرب دست به گریبان است برخی متولیان فرهنگی محوریت را صرفاً  به افزایش تعداد قاریان و حافظان قرآن و انجام برخی مسابقات قرآنی منحصر می کنند اما عمق نگری در حیطۀ فعالیت های قرآنی   به ویژه محوریت تدبر و تفسیر کاربردی قرآن در زندگی  به ورطۀ فراموشی سپرده شده است.

 اینگونه است که  مقام  معظم رهبری با اشاره به این  دغدغه و مطالبه فرمودند« جامعه ایران به دلیل فاصله بسیار زیاد با قرآن در دوران طاغوت، عقب ماندگی هایی از لحاظ تدبر در قرآن و ظهور عملی دستورات قرآن در زندگی فردی و جمعی دارد که باید تلاش شود این عقب ماندگی ها برطرف شوند.»

لذا در عرصۀ نرم افزاری و جنبش نرم افزاری  یک مفسر نیز با تفسیر کلام وحی در ارتقاء سبک زندگی قرآنی جامعه گام بر می دارد، لذا برای  بهره مندی از  قرآن در همۀ ابعاد زندگی باید تدبر و تفسیر قرآن برای استنباط و نظریه سازی مورد توجه قرار گیرد تا اندیشمندان اسلامی و علاقمندان و شیفتگان به کلام آسمانی  با استفاده از ظرفیت بی نظیر آیات قرآنی به نظریه پردازی اقدام کرده و جامعه را براساس نظریه های قرآنی سامان و شکل دهند و سبک زندگی مردم را بر اساس آن متحول سازند، این همان معنای واقعی تدبر و تلاوت حقی قرآن است که خداوند در آیات قرآن کریم بر آن تاکید کرده است.

نباید فراموش نمود خداوند به صراحت کسانی را که التقاطی  عمل می کنند و بخشی از فرهنگ و سبک زندگی خویش را از آموزه های قرآنی و بخشی دیگر را از آموزه های غیر دینی دیگران می گیرند، به عنوان کافر معرفی کرده  و به آنان هشدار می دهد که این گونه رفتار التقاطی هیچ سودی برای آنان و جامعه ایشان نخواهد داشت.

لذا تفکر التقاطی و نیزعمل التقاطی از منظر قرآن عین مهجوریت قرآن است،زیرا جامعه ای که نتواندقرآن را به عنوان محور در سبک زندگی مردم مطرح سازد یقیناً در ابعاد دیگر نیز در مقابل سبک های منحط غربی یارای مقابله را نخواهد داشت.


خدامحوری ( محوریت توحید) و حیات طیبه

اعتقاد به وحدانیّت خداوند عالی‏ترین نقش را در تحقق سبک زندگی  ایفا می نماید،لذایکی از مهم ترین نشانه های خدامحوری در جامعه اسلامی انجام فریضه روزه در ماه مبارک رمضان می باشد،تسلیم در برابر امر خداوند به عنوان نماد بارز فریضه روزه و دعا و مناجات و دیگر عبادات در ماه مبارک رمضان به عنوان شاخصه مهم خدامحوری در سبک زندگی اسلامی مطرح است.

گرچه مومنین دراین  ایام با محدودیت هائی از قبیل نخوردن و نیاشامیدن و دیگر مواردمنع شده  در مورد روزه مواجه هستندلیکن بر خلاف جامعۀ غربی که اصالت آن اومانیسم و انسان محوری است و رضایت انسان به عنوان اصل مطرح می باشد ،اما در جامعۀ قرآنی خدا محوری و اصالت به رضایت خداوند به عنوان راهبردی مهم و حیاتی و غیر قابل تغییر مورد نظر است.

وقتی اصالت خدا مطرح باشد حق از آن خداست نه غیر خدا٬ یعنی غیر خدا حق ندارد حدود را تعیین کند. حال برخی از حدود الهی سلبی هستند مانند«ربا نخورید» و برخی نیز ایجابی مانند «روزه بگیرید». مرجعی که این حدود را وضع کرده٬ ابتدا حق با اوست و حقوق او مقدم بر حقوق دیگران است.

بنابراین وقتی اصالت از آن خداست و خدا محور است٬ حقوق الهی مطرح می¬شود. حقوق الهی در قالب حدود الهی٬ که در قواره دین ظهورو بروز می¬یابد. لذا خدا و حق واحد به یک دین منتهی و منتج میشود «إّن الدیَنِ عنَدِالله الإسلام»  از یک دین واحد با احکام و حدود مشخص٬یک سبک و روش زندگی پدید می آید و بر این مبنا پلورالیسم دینی شکل نمی¬گیرد.

باید اذعان نمود در تفکر دینی انسان در حد خلافت الهی تکریم می شود، اما بین جانشینی خدا در تفکر اسلامی و دینی با جایگزینی انسان به جای خدا در «اومانیسم» فرق بسیار است.

 در سبک زندگی غربی و مکتب اومانیسم وقتی از جایگزینی انسان به جای خدا سخن می رود، سخن از کنار رفتن خدا و نشستن انسان به جای خدا و خدایی کردن انسان است. اما در تفکر دینی وقتی سخن از جانشینی انسان به جای خدا گفته می شود، این جانشینی در گرو بندگی خداست که در همۀ ایام و ماه ها به ویژه ماه مبارک رمضان شاکلۀ کلیدی  سبک زندگی اسلامی را شامل می شود.


اصلاح نفوس جامعه

در کنار همۀ مواهب حاصل شدۀ از برکات ماه مبارک رمضان باید به اصلاح نفوس جامعه که شعار اساسی همۀ انبیاء در طول تاریخ حیات بشر بوده است اشاره نمود.

انجام فریضه روزه، سحر خیزی های مستمر ،شب قدر ،و راز و نیازو ادعیه های مختلف ،ماه مبارک رمضان را از ظرفیت عظیم اصلاح نفوس مردم به سمت خیر و نیکی و زدودن کدورت ها میان یکدیگر و بسط و گسترش محبت در جامعه سوق داده است ،لذا اصلاح نفوس خویشتن و جامعه در عمل دغدغه مندی فراگیر نسبت به سرنوشت دیگران و  ارتقاء سبک زندگی اسلامی را به دنبال دارد که اهتمام به این مهم برای تغییرذائقه مردم از سبک زندگی غربی به سوی سبک زندگی اسلامی بسیار ضروری است.

در خاتمه باید یادآوری نمود، قرآن محوری و تلاش توأمان برای رشد جامعه و فرد و نیز محوریت رضایت خدا بر همۀ رضایت ها و اصلاح نفوس جامعه، از مهمترین آثار ماه مبارک رمضان  بر ارتقاء سبک زندگی اسلامی است، لذا بر همۀ نخبگان جامعه فرض است با در نظر گرفتن آثار بی شمار آموزه های بی نظیر ماه مبارک رمضان، تلاش نمایند در عصری که همۀ ارزشها و اعتقادات و آرمان های جوامع بشری به شدت تحت تأثیر  گفتمان معنایی زندگی غربی قرار گرفته است، با ارائۀ الگوی کامل از سبک زندگی اسلامی برای سعادت و تعالی مردم در نظام اسلامی تلاش کنند.

حجت الاسلام والمسلمین مختاری/حوزه